Οι Thunder του Kevin Durant μοιάζουν το απόλυτο φαβορί στην Northwest Division, με τους πληγωμένους Blazers και τους Nuggets να εμφανίζονται έτοιμοι να κάνουν ζημιές όποτε τους δοθεί η ευκαιρία.
Την περσινή χρονιά η Oklahoma City θεωρείτο η ανερχόμενη δύναμη στο ΝΒΑ, με τον Durant και την παρέα του να δικαιώνουν τις προσδοκίες. Το θέμα όμως είναι τι θα κάνουν φέτος που πλέον τους περιμένουν όλοι. Και αυτό γιατί δεν θα έχουν και εύκολο έργο. Οι Blazers μπαίνουν επίσημα στην ‘’μετά Brandon Roy’’ εποχή, ωστόσο συνεχίζουν να έχουν ένα από τα πιο γεμάτα ρόστερ στο ΝΒΑ, ακόμα και με τον Greg Oden τραυματία.
Φυσικά κανένας δεν μπορεί να υποτιμήσει ούτε τους Nuggets, που πιθανόν να ήταν στην θέση των Thunder αν ήταν πιο τυχεροί στα μεταξύ τους παιχνίδια, τους νεανικούς Timberwolves που έχουν έναν εξαιρετικό προπονητή στον πάγκο (Rick Adelman) και πολύ ταλέντο, αλλά και τους Utah Jazz, που βρίσκονται σε χρονιά αναδόμησης, ωστόσο δεν θα έλεγαν όχι σε πιθανή τους είσοδο στα πλέι-οφ.
Oklahoma City Thunder
Τι έκαναν πέρυσι: Τερμάτισαν στην πρώτη θέση της Northwest με ρεκόρ 55-27. Στον πρώτο γύρο των play off είχαν εύκολο έργο απέναντι στους Nuggets (4-1) και στη συνέχεια λύγισαν με τα χίλια ζόρια την αντίσταση των ψυχωμένων Grizzlies (4-3). Στους τελικούς της Δύσης έπεσαν πάνω στους Mavericks και όντας άπειροι, αποκλείστηκαν κερδίζοντας μόλις μια φορά σε πέντε αναμετρήσεις.
Ο προπονητής: Scott Brooks. Παραμένει στη θέση του head coach για τέταρτη συνεχόμενη σεζόν και είναι ο άνθρωπος στον οποίο οφείλουν οι Thunder το γεγονός ότι έχουν γίνει ομάδα πρωταθλητισμού. Ο 46χρονος τεχνικός κάνει πολλές περισσότερες δουλειές από αυτές που θα περίμενε κανείς, μιλάει σε όλη τη διάρκεια της offseason με τους παίκτες του και προσέχει σε υπερβολικό βαθμό τις προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ, ώστε να διατηρήσει η ομάδα την ταυτότητά της και να προοδεύσει βάσει ενός πολύ συγκεκριμένου πλάνου.
Ο σταρ: Στα 23 του χρόνια, έχει ήδη τέσσερις γεμάτες σεζόν στην καμπούρα του. Ο Kevin Durant είναι ένας από τους κορυφαίους σκόρερ του πρωταθλήματος (ο κορυφαίος κατά την άποψη του συντάκτη) και ένα από τα πιο αυθεντικά ταλέντα που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια. Από τους 30.1 πόντους ανά παιχνίδι τη σεζόν 2009-2010, έπεσε πέρυσι στους 27.7 και η αλήθεια είναι ότι κρίθηκε αρκετές φορές με μεγάλη αυστηρότητα. Φέτος, όμως, έχει δουλέψει πιο σκληρά από ποτέ και θέλει να φτάσει μέχρι το τέλος της διαδρομής.
Το κλειδί: O Russell Westbrook. Προέρχεται από την καλύτερη χρονιά της τριετούς καριέρας του (21.9 πόντοι, 8,3 ασίστ), αλλά ήταν ο αδύναμος κρίκος όταν έπρεπε να δικαιολογήσει τον τίτλο του αρχηγού. Τα play off τον πίεσαν στα όριά του, όμως ο 23χρονος play maker είναι ένας εξαιρετικός παίκτης που υστερεί μόνο στο περιφερειακό σουτ.
Τα νέα πρόσωπα: Ο guard Lazar Hayward αποκτήθηκε μέσω ανταλλαγής από τους Timberwolves και μέχρι στιγμής είναι το μοναδικό νέο πρόσωπο, πλην του Reggie Jackson, του 21χρονου play maker που επέλεξαν οι Thunder στο νούμερο 24 του draft.
Πλεονεκτήματα: Η παρουσία του Durant είναι ευλογία για τους Thunder, οι οποίοι έχουν όλα τα φόντα για να φτάσουν μέχρι τον τίτλο και να πρωταγωνιστήσουν για πολλά χρόνια. Ο κόσμος και η έδρα είναι πραγματικά το κάτι άλλο για τα δεδομένα του ΝΒΑ, ενώ υπάρχει ένας εξαιρετικός παίκτης σε κάθε θέση, ειδικά από τη στιγμή που ο Kendrick Perkins έγινε πέρυσι μέλος της ομάδας. Ισορροπημένο σύνολο, δίνει την ίδια προσοχή σε άμυνα και επίθεση.
Μειονεκτήματα: Ο αδύναμος πάγκος, στον οποίο υπάρχει ένας παίκτης επιπέδου all star (James Harden), ένας σπουδαίος ρολίστας (Serge Ibaka), ένας καλός άσος (Eric Maynor) και στη συνέχεια το… χάος.
Minnesota Timberwolves
Τι έκαναν πέρυσι: Τερμάτισαν στην τελευταία θέση της περιφέρειας, με ρεκόρ 17-65. Είχαν το χειρότερο ρεκόρ σε όλο το ΝΒΑ!
Ο προπονητής: Νέο πρόσωπο στην ομάδα, ο Rick Adelman θέλει στα 65 του χρόνια να βοηθήσει τους εξαιρετικά ταλαντούχους παίκτες των Λύκων να επαναφέρουν τη Minnesota στο προσκήνιο. Ο εξαιρετικός coach αποχαιρέτησε τους Rockets μετά από μια πενταετία και αντικατέστησε τον Kurt Rambis, ώστε να εμπνεύσει, να μεταδώσει τις γνώσεις του και να βρει νέα κίνητρα στη δύση της καριέρας του.
Ο σταρ: Και ηγέτης και αρχηγός, ο Kevin Love είναι και λίγο άτυχος που δεν αγωνίζεται σε μια καλύτερη ομάδα. Στα 23 του έχει καταφέρει να γίνει ο κορυφαίος ριμπάουντερ του πρωταθλήματος (πέρυσι είχε 15,2 ανά παιχνίδι), ενώ μέτρησε 53 συνεχόμενα double-double και έγινε ο πρώτος που σκόραρε 30 πόντους και κατέβασε 30 “σκουπίδια”, 29 χρόνια μετά τον Moses Malone. Φέτος εμφανίζεται σε καλύτερη φυσική κατάσταση από ποτέ, έχει δουλέψει ακόμη περισσότερο στο περιφερειακό σουτ και θέλει να κυριαρχήσει.
Το κλειδί: Καλός ο Barea, καλός και ο Ridnour, όμως δεν μπορούν να σταθούν σαν βασικοί play maker. Γι’ αυτό και το ρόλο του βαρόμετρου θα έχει ο Ricky Rubio. Αν ο Ισπανός προσαρμοστεί στις απαιτήσεις του αμερικανικού μπάσκετ και ανεβάσει επίπεδο την ομάδα της Minnesota, τότε κανείς δεν ξέρει ποιο θα είναι το ταβάνι αυτής της ομάδας. Το σίγουρο είναι πως οι νέοι συμπαίκτες του νιώθουν ευτυχισμένοι, γνωρίζοντας ότι ο Rubio είναι ο ορισμός του pass-first play maker.
Τα νέα πρόσωπα: Εκτός από τον Rubio, πολλά περιμένουν οι Timberwolves και από τον παίκτη που επέλεξαν στο νούμερο δυο του draft, τον forward Derrick Williams. Ο Barea θα δώσει ενέργεια και πόντους ερχόμενος από τον πάγκο, ενώ ο βετεράνος Brad Miller θα καλύψει μαζί με τους Σέρβους Milicic – Pekovic τη θέση του center. Ο rookie (νούμερο 42 στο draft) Malcolm Lee, τέλος, δύσκολα θα βρει χρόνο συμμετοχής στη γεμάτη θέση του shooting guard.
Πλεονεκτήματα: Και μόνο που στο ρόστερ υπάρχουν 11 παίκτες γεννημένοι το 1986 κι έπειτα, λέει πολλά. Οι Λύκοι θα έχουν σκαμπανεβάσματα, θα απογοητευτούν μετά από ήττες, όμως ο ενθουσιασμός τους και η ενέργεια που θα βγάζουν, μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να έχει, ακόμη και βραχυπρόθεσμα. Καλός προπονητής, παίκτες των οποίων τα χαρακτηριστικά δένουν καλά μεταξύ τους και ένα κοινό που διψάει για να δει την ομάδα του να κερδίζει.
Μειονεκτήματα: Ο μικρός μέσος όρος ηλικίας θα τους αναγκάσει να αντιμετωπίσουν σημαντικά προβλήματα, κυρίως πνευματικού χαρακτήρα. Απουσιάζει ο center φόβητρο, αν και ο Love σκοράρει και κατεβάζει ριμπάουντ και για τον ψηλό που τον συμπληρώνει στη front line. Αν η χρονιά δεν κυλήσει καλά, τότε ο απόφοιτος του UCLA θα ψάξει τρόπο για να αλλάξει πόλη και ομάδα, γεγονός που αγχώνει παράγοντες και οπαδούς.
Denver Nuggets
Τι έκαναν πέρυσι: Τερμάτισαν δεύτεροι, με ρεκόρ 50-32, αλλά δεν είχαν δυνάμεις για κάτι παραπάνω, μιας και έχασαν εύκολα στον πρώτο γύρο των play off με 4-1 από τους Thunder.
Ο προπονητής: George Karl. Πιστός στρατιώτης των Σβόλων από το καλοκαίρι του 2005, δεν δείχνει κουρασμένος και βρίσκει συνεχώς νέα κίνητρα. Η αλήθεια, βέβαια, είναι πως κατά καιρούς διαχειρίστηκε εξαιρετικά ρόστερ, χωρίς να καταφέρει να φτάσει μακριά στα play off.
Ο σταρ: Αν και δεν υπάρχει ο σούπερ σταρ που θα κάνει τη μεγάλη διαφορά, ο Nene είναι παίκτης που αλλάζει τις ισορροπίες. Ο Βραζιλιάνος σέντερ, ο κορυφαίος free agent στο φετινό παζάρι, ανανέωσε το συμβόλαιό του και θα σηκώσει μεγαλύτερο βάρος από κάθε άλλη χρονιά.
Το κλειδί: Ο Andre Miller, o Lawson και ο Afflalo αποτελούν εγγύηση για τις θέσεις των guard, ο Gallinari θα έχει λογικά θέση βασικού και ο παίκτης που μπορεί να κάνει τη διαφορά είναι ο rookie Kenneth Farried. Πρόκειται για έναν πληθωρικό forward, ο οποίος έχει τρομερά αθλητικά προσόντα και έφεση στο ριμπάουντ. Με δεδομένο ότι ο Kenyon Martin είναι “φυλακισμένος” στην Κίνα, ο Farried θα έχει αρκετές ευκαιρίες για να αποδείξει ότι μπορεί να σταθεί σε αυτό το επίπεδο.
Τα νέα πρόσωπα: Ο Farried επιλέχθηκε στο draft, όπως και ο Jordan Hamilton. Ο Andre Miller ανταλλάχθηκε με τον Raymond Felton που κατέληξε στο Portland, ενώ ο Rudy Fernandez μετακόμισε από τους Mavericks, με τους οποίους δεν πρόλαβε να αγωνιστεί, μαζί με τον Corey Brewer.
Πλεονεκτήματα: Καλή πεντάδα, γεμάτος πάγκος και λύσεις σε κάθε θέση. Το ταλέντο συνδυάζεται με την εμπειρία των βετεράνων και το σύνολο είναι πιο ισορροπημένο από κάθε άλλη σεζόν. Αν καταφέρουν να ελευθερωθούν από τις κινέζικες ομάδες τους ο J. R. Smith, ο Kenyon Martin και ο Wilson Chandler, τότε οι Nuggets θα είναι υπερπλήρεις.
Μειονεκτήματα: Δεν έχουν χτυπητές αδυναμίες, πέρα από το γεγονός ότι η απουσία της τριάδας των “κινέζων” μπορεί να τους στερήσει ένα καλύτερο πλασάρισμα στα play off.
Portland Blazers
Τι έκαναν πέρυσι: Δεν τα πήγαν κι άσχημα, αν και θα μπορούσαν κάτι καλύτερο από το 48-34 με το οποίο ολοκλήρωσαν τη regular season. Στα play off στάθηκαν άτυχοι, αφού έπεσαν πάνω στους Mavericks. Λύγισαν με 4-2, αλλά ήταν η ομάδα που δυσκόλεψε περισσότερο από κάθε άλλη την παρέα του Dirk Nowitzki.
Ο προπονητής: Nate McMillan. Στα 47 του, έχει βγάλει ρίζες στον πάγκο των Blazers. Δεν είναι ο κορυφαίος προπονητής του πρωταθλήματος, όμως η άμυνα που παίζει η ομάδα του φέρει την προσωπική του σφραγίδα. Ξεκινάει κάθε σεζόν με μεγαλεπήβολους στόχους, όμως δεν έχει πετύχει ακόμη την υπέρβαση. Είναι, βέβαια και άτυχος, διότι δεν έχει δει ακόμη τον Greg Oden να βγάζει μια ολόκληρη σεζόν, ενώ έχασε και τον κορυφαίο παίκτη της ομάδας τα τελευταία χρόνια: τον Brandon Roy.
Ο σταρ: Με την αποχώρηση του Roy από την ενεργό δράση, ο συγκεκριμένος τίτλος πηγαίνει δικαιωματικά στον LaMarcus Aldridge. Αν και του έχει φορεθεί κατά καιρούς η ταμπέλα του… soft, ο 26χρονος forward είναι ένα από τα κορυφαία τεσσάρια στο ΝΒΑ. Σκοράρει με αξιοθαύμαστη συνέπεια, μπορεί να το κάνει από πολλές θέσεις του παρκέ και είναι ένας εξαιρετικός επιθετικός. Αν είχε λίγο περισσότερο τσαγανό, θα μάζευε περισσότερα από 7,5 ριμπάουντ ανά παιχνίδι, αριθμός που συνόδευε πέρυσι τους 20.8 πόντους που πετύχαινε σε 43 (!!!) λεπτά συμμετοχής.
Το κλειδί: Αν και ο παίκτης-βαρόμετρο σε αυτή την ομάδα είναι ο Nicolas Batum, εμείς θα επιλέξουμε τον νεοαποκτηθέντα Jamal Crawford. Με τον Wes Matthews να παίρνει τη θέση του Roy στην πεντάδα, ο Crawford θα πρέπει να δώσει αυτά που έδινε στις προηγούμενες ομάδες του: Πόντους ερχόμενους από τον πάγκο, αξιόπιστο περιφερειακό σουτ και λύσεις όταν η μπάλα ζυγίζει πολλά κιλά. Εχει την εμπειρία, έχει το ταλέντο και αν προσαρμοστεί στο στυλ του McMillan, μπορεί να εξελιχθεί σε σπουδαίο όπλο για τους Blazers.
Τα νέα πρόσωπα: Εκτός από τον Crawford, στο Portland μετακόμισαν ο Raymond Felton, μέσω της ανταλλαγής που έστειλε τον Andre Miller στους Nuggets, o γηραιότερος παίκτης του ΝΒΑ (39 ετών) center Kurt Thomas και o rookie Nolan Smith (pg).
Πλεονεκτήματα: Εχουν έναν βασικό κορμό, που μπορεί να καλύψει την απώλεια του Roy. Ανανέωσαν το ρόστερ τους, θα κρατήσουν τον Nicolas Batum με επέκταση συμβολαίου, προσπαθούν να ρίξουν τον μέσο όρο ηλικίας και ακολουθούν μια συγκεκριμένη φιλοσοφία, αυτή του προπονητή τους.
Μειονεκτήματα: Εχουν ταλαιπωρηθεί πολύ από σοβαρούς τραυματισμούς και παίζουν και φέτος με τη φωτιά. Ο Marcus Camby δύσκολα θα αντέξει να βγάλει τη σεζόν χωρίς βοήθειες και μάλιστα στη θέση του center που υπάρχει ο μόνιμα απόντας Oden και ο γερόλυκος Thomas. Τέλος, μόνο, κακό κάνει η φημολογία ότι ο ιδιοκτήτης Paul Allen θέλει να πουλήσει τις μετοχές, έστω κι αν πρόσφατα διέψευσε αυτά τα σενάρια.
Utah Jazz
Τι έκαναν πέρυσι: Θέλουν να ξεχάσουν τη χρονιά που πέρασε για πολλούς λόγους. Εχασαν τον Boozer που μετακόμισε στους Bulls, έδωσαν τον Deron Williams στους Nets και είδαν τον Jerry Sloan να αποσύρεται από την ενεργό δράση, μετά από 23 χρόνια στη Utah. Δεν προκρίθηκαν στα play off, έχοντας ρεκόρ 39-43 στη regular season.
Ο προπονητής: Tyrone Corbin. Στα 48 του χρόνια, ξεκινάει την πρώτη του σεζόν σαν head coach, μιας και πέρυσι είχε την ταμπέλα του “interim”. Δεν είναι ο προπονητής που θα αλλάξει τις ισορροπίες σε μια ομάδα, πόσο μάλλον από τη στιγμή που διαδέχθηκε έναν πραγματικό θρύλο των πάγκων. Δεν θα κριθεί με μεγάλη αυστηρότητα, αλλά δεν είναι και σίγουρο ότι θα βγάλει τη χρονιά στη Utah αν οι Jazz συνεχίσουν να απογοητεύουν.
Ο star: Οι Μορμόνοι είναι μια από τις ελάχιστες ομάδες που δεν έχουν έναν παίκτη πραγματικό star. Παρόλα αυτά, ο Al Jefferson σηκώνει το μεγαλύτερο βάρος. Εκ των κορυφαίων του πρωταθλήματος στο παιχνίδι στο low post, δεν έχει βρει ακόμη μια ομάδα που θα τον βοηθήσει να κάνει μια χρονιά επιπέδου all star. Στα 26 του ψάχνει να βρει αν είναι power forward η center και προσπαθεί να ωριμάσει σαν χαρακτήρας.
Το κλειδί: Derrick Favors. Βρέθηκε στη Utah από… σπόντα, σαν μέρος της ανταλλαγής που έστειλε τον Deron Williams στο New Jersey. Στην δεύτερη σεζόν του έχει ξεκινήσει δυναμικά και θα παλέψει με τον Paul Millsap για μια θέση στη βασική πεντάδα. Γύρω του οι Jazz θέλουν να χτίσουν την ομάδα του μέλλοντος, αλλά περιμένουν και άμεση βοήθεια, ειδικά από τη στιγμή που ο Favors έχει δείξει πως έχει το ταλέντο για να πρωταγωνιστήσει.
Τα νέα πρόσωπα: Ο Enes Kanter δεν έπαιξε ποτέ στο NCAA λόγω του σκανδάλου με τα χρήματα που πήρε από τη Fenerbahce, όμως επιλέχθηκε στο νούμερο 3 του draft. Θα δικαιώσει τους Μορμόνους που λατρεύουν τον δυναμισμό του κοντά στο καλάθι; Ο Josh Howard θα δώσει λύσεις στην περιφέρεια, αρκεί να μείνει υγιής, ενώ ο βετεράνος Jamal Tinsley θα προσπαθήσει έστω και σαν τρίτος play maker να βγάλει το ψωμί του. Θα έχει, πάντως, έναν δυνατό ανταγωνιστή, τον Alec Burks, τον οποίο “τσίμπησαν” οι Jazz στο νούμερο 12 του draft.
Πλεονεκτήματα: Πέρα από το γεγονός ότι έχουν μια πεντάδα νεαρών παικτών που μπορούν να κάνουν από καλή, μέχρι σπουδαία καριέρα, δεν βρίσκουμε κάτι άλλο που να μας αναγκάσει να παρακολουθήσουμε με αγωνία τα παιχνίδια τους. Το θετικό είναι ότι οι οπαδοί τους θα στηρίξουν τη νέα προσπάθεια, ελπίζοντας σε καλύτερες μέρες.
Μειονεκτήματα: Δεν έκαναν ομαλή μετάβαση στην μετά-Sloan εποχή. Ο Corbin μοιάζει με άπειρο καπετάνιο σε φουρτούνα. Εχουν χάσει την αύρα που είχαν μέχρι πριν από δυο χρόνια και την αγωνιστική τους ταυτότητα. Τους λείπουν παίκτες-κράχτες.
ΠΗΓΗ : nba.sport24.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου