Οι Super Friends των Heat πιστεύουν ότι έχουν ραντεβού με το πεπρωμένο. Πριν από αυτό όμως θα πρέπει πρώτα να ξεπεράσουν τα εμπόδια των Magic του Howard, των Hawks και των φιλόδοξων Wizards.
Φαινομενικά η Southeast Division μοιάζει με παράσταση για ένα ρόλο, αφού οι Heat μοιάζει να βρίσκονται ένα επίπεδο πάνω από τους υπόλοιπους. Παρόλα αυτά οι Magic δεν έχουν σκοπό να το κάνουν τόσο εύκολο για τον Dwyane Wade και την παρέα του, αν και πρώτα θα πρέπει να ξεκαθαρίσει το τοπίο με τον Dwight Howard. Και κάπου ανάμεσα στις δύο ομάδες της Florida υπάρχουν οι Hawks, οι Wizards και οι Bobcats, όντας έτοιμοι να βγουν από την σκιά των ‘’μεγάλων’’ ανά πάσα στιγμή.
Miami Heat
Τι έκαναν πέρυσι: Ξεκίνησαν άσχημα τη σεζόν και δέχθηκαν τρομακτική πίεση από κάθε κατεύθυνση. Οσο περνούσε ο καιρός, τόσο βελτίωναν την απόδοσή τους, με αποτέλεσμα να ολοκληρώσουν τη regular season με ρεκόρ 58-24. Στον πρώτο γύρο των play off απέκλεισαν τους Sixers με 4-1, ενώ με το ίδιο σκορ λύγισαν τους Celtics στους ημιτελικούς και τους Bulls στους τελικούς της Ανατολής. Απέναντι στους Mavericks, όμως, έδειξαν ότι έχουν πολύ δρόμο να διανύσουν για να φορέσουν το δαχτυλίδι του πρωταθλητή.
Ο προπονητής: Erik Spoelstra. Ο 41χρονος με καταγωγή από τις Φιλιππίνες προπονητής έμοιαζε πέρυσι σε αρκετές περιπτώσεις το εξιλαστήριο θύμα. Αντιμετώπισε δυσκολίες στη διαχείριση των παικτών του, αλλά κέρδισε την εμπιστοσύνη τους και μαζί επέκταση συμβολαίου πριν από μερικές μέρες. Ο πρόεδρος Pat Riley τον στηρίζει όσο κανείς άλλος και μάλλον σοφά πράττει, μιας και ο Spoelstra έδειξε πολύ καλά στοιχεία στην πρώτη του σεζόν σαν head coach ομάδας που κάνει πρωταθλητισμό.
Ο σταρ: Δύσκολο να επιλέξει κανείς ανάμεσα στον Dwyane Wade και τον Lebron James. Παρόλα αυτά, ο πρώτος κερδίζει στο νήμα τον τίτλο του σταρ αυτής της ομάδας, όντας ο φύσει και θέση ηγέτης της από τη σεζόν 2003-2004 κι έπειτα. Ο James είχε πέρυσι καλύτερα νούμερα, όμως η ουσία είναι πως στις δέκα φορές που οι Heat θα έχουν την τελευταία επίθεση, τις οκτώ η μπάλα θα φτάσει στα χέρια του Wade. Όχι κι άδικα, αφού το Miami είναι το σπίτι του και κανείς δεν μπορεί να του φέρει αντίρρηση.
Το κλειδί: Ο Shane Battier. Στα 33 του χρόνια, ο απόφοιτος του Duke έχει μια σπουδαία ευκαιρία να αποδείξει ότι μπορεί να κάνει τη διαφορά με το περιφερειακό του σουτ και την προσήλωσή του στην άμυνα. Αποκτήθηκε για να δίνει λύσεις από τον πάγκο, ξεκουράζοντας στα λεγόμενα εύκολα ματς τον James και τον Wade. Δεν είναι παίκτης που χρειάζεται ειδική μεταχείριση και λογικά θα δέσει εύκολα με το σύνολο. Αν πλησιάσει και τους 9.6 πόντους που έχει μέσο όρο στην καριέρα του, τότε όλοι θα είναι ευτυχισμένοι.
Τα νέα πρόσωπα: Ελάχιστες κινήσεις έκαναν οι Heat, που θα στηρίζονται και φέτος στους Big Three. Εκτός από τον Battier, έβαλαν στο ρόστερ τους τον center Eddy Curry, δίνοντάς του την ευκαιρία να προσπαθήσει να αναγεννήσει την καριέρα του που έχει πάρει εδώ και χρόνια την κατηφόρα.
Πλεονεκτήματα: Στο ανοιχτό γήπεδο δεν έχουν αντίπαλο, βγάζουν απίστευτη ενέργεια και μερικές φορές είναι αδύνατο για τον αντίπαλο να διασπάσει την άμυνά τους. Η περσινή αποτυχημένη σεζόν θα λειτουργήσει σαν κίνητρο για την ομάδα του Miami, η οποία θα είναι φέτος πιο ώριμη, πιο δεμένη και περισσότερο… πονηρεμένη.
Μειονεκτήματα: Λείπει από το ρόστερ ένας center που θα γίνει αισθητός στη front line του αντιπάλου. Φιλότιμος και αξιοπρεπής ο Joel Anthony, όμως από εκεί και πέρα το χάος. Διότι ο Curry δεν μπορεί να λογίζεται αυτή τη στιγμή μέλος του rotation, ο Haslem είναι κοντός για να αντιμετωπίσει θηρία όπως ο Howard, o Bynum και ο Chandler, ενώ ο Juan Howard έχει πατήσει τα 38. Ερωτηματικό υπάρχει και στη θέση του βασικού play maker, την οποία θα αναλάβει ο Mario Chalmers, αν και η μπάλα θα περνάει πολλές φορές από τα χέρια των Wade – James.
Orlando Magic
Τι έκαναν πέρυσι: Τερμάτισαν δεύτεροι στη regular season, πίσω από τους Miami Heat, με ρεκόρ 52-30. Αποκλείστηκαν στον πρώτο γύρο των play off με 4-2 από τους Atlanta Hawks. Απογοήτευσαν και απογοητεύτηκαν.
Ο προπονητής: Stan Van Gundy. Ο 52χρονος coach είναι μια από τις μορφές που ξεχωρίζουν όχι μόνο στους πάγκους, αλλά και σε ολόκληρο το ΝΒΑ. Εκκεντρικός όσο λίγοι, τόσο εντός, όσο και εκτός παρκέ. Δεν έχει καταφέρει να εκμεταλλευτεί το υλικό που έχει στη διάθεσή του και φέτος ξέρει ότι τα πράγματα θα είναι ακόμη δυσκολότερα.
Ο σταρ: Ο συγκεκριμένος τίτλος πηγαίνει χωρίς συζήτηση στον Dwight Howard, αν και κανείς δεν γνωρίζει τι θα ξημερώσει για τον 26χρονο center, ο οποίος έχει ζητήσει ανταλλαγή, όντας αποφασισμένος να αλλάξει παραστάσεις για να διεκδικήσει τίτλους. Βελτιώνει συνεχώς το παιχνίδι του, προέρχεται από την κορυφαία σεζόν της καριέρας του (22.9 πόντοι και 14.1 ριμπάουντ ανά παιχνίδι), είναι ο πιο dominant ψηλός του πρωταθλήματος και ο παίκτης που κρατάει ανταγωνιστικούς τους Magic.
Το κλειδί: Οι σουτέρ και ειδικά αυτοί που εκτελούν πίσω από τα 7μ.25. Μιλάμε για τον Jason Richardson, τον Quentin Richardson, τον J. J. Redick και τον Ryan Anderson. Οι Magic αρέσκονται στο περιφερειακό παιχνίδι, κάνουν θαύματα στη regular season, αλλά στα κρίσιμα χάνονται. Γι’ αυτό και ζητείται σταθερότητα στον συγκεκριμένο τομέα, ώστε η χρονιά να τελειώσει καλύτερα από την περσινή.
Τα νέα πρόσωπα: Ο Glen Davis αποκτήθηκε μέσω της ανταλλαγής που έστειλε τον Brandon Bass στη Βοστώνη και ο Van Gundy ελπίζει ότι με τον Big Baby θα έχει καλύτερη επικοινωνία. Μέλος της ομάδας έγινε και ένας παλιός μας γνώριμος, ο Von Wafer, ο οποίος αγωνίστηκε στη διάρκεια του lockout στην ιταλική Vanoli Cremona, κάνοντας εξαιρετικές εμφανίσεις.
Πλεονεκτήματα: Το γεγονός ότι κρατούν (έστω και με το ζόρι) τον Dwight Howard στο Orlando, είναι από μόνο του μεγάλη επιτυχία. Και ίσως το μοναδικό θετικό που βρίσκουμε σε αυτή την ομάδα μαζί με τους καλούς της σουτέρ.
Μειονεκτήματα: Το σίριαλ που έχει πρωταγωνιστή τον Dwight Howard είναι ικανό να καταστρέψει τη φετινή σεζόν για τους Magic, οι οποίοι δείχνουν να έχουν χάσει εδώ και ένα χρόνο τον προσανατολισμό τους. Ισως να ήταν καλύτερο να παραχωρήσουν τον σταρ τους μέσω ανταλλαγής, μιας και θα είναι κρίμα να τον χάσουν για το τίποτα το ερχόμενο καλοκαίρι. Το βαρύ συμβόλαιο του Turkoglu και η απουσία ενός “βαρβάτου” power forward είναι άλλα δυο στοιχεία που δεν αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας για την πορεία των Magic τη φετινή σεζόν.
Washington Wizards
Τι έκαναν πέρυσι: Τερμάτισαν τελευταίοι στην southeast με ρεκόρ 23-59. Εκαναν μόλις τρεις εκτός έδρας νίκες, τις λιγότερες από κάθε άλλη ομάδα του ΝΒΑ.
Ο προπονητής: Flip Saunders. Στα 56 του χρόνια έχει αναλάβει τον ρόλο του δασκάλου σε μια νεανική ομάδα, αν και μερικές φορές δείχνει να μην έχει την παραμικρή επιρροή, ειδικά στη διάρκεια των αγώνων. Υπέγραψε τον Απρίλιο του 2009 τετραετές συμβόλαιο αντί 18 εκατομμυρίων δολαρίων, αφού προηγουμένως είχε απολυθεί από τους Pistons.\
Ο σταρ: Είναι μόλις 21 ετών, αλλά το μέλλον του διαγράφεται λαμπρό. Ο λόγος για τον John Wall, τον παίκτη που επέλεξαν οι Πρωτευουσιάνοι το 2010 στο νούμερο ένα του draft. Η έκρηξη και το πρώτο του βήμα είναι εξωπραγματικά, αν και το περιφερειακό του σουτ μπορεί να χαρακτηριστεί μέχρι και… απαράδεκτο. Παρόλα αυτά, είναι ένας εκ των καλύτερων play maker του πρωταθλήματος και δίχως αμφιβολία το σημείο αναφοράς για τους Wizards.
Το κλειδί: Αν και δηλώνει πως είναι καλύτερος από τον Michael Jordan (!!!), γεγονός αρκετό για να τον… σβήσει από τον χάρτη του παγκόσμιου μπάσκετ, ο Jordan Crawford μπορεί να εξελιχθεί σε βαρόμετρο για την ομάδα της Washington. Ο 23χρονος shooting guard δεν βρήκε χρόνο συμμετοχής στους Hawks (4,2 πόντοι), όμως από τη μέρα που έγινε μέλος των Μάγων, εκτόξευσε τους μέσους όρους του στους 16,3 πόντους και τις τέσσερις ασίστ σε 33 λεπτά συμμετοχής. Εχει ταλέντο, αλλά πρέπει να κρατάει και το στόμα του κλειστό.
Τα νέα πρόσωπα: Ο Roger Mason επέστρεψε για να δώσει λύσεις με το αποτελεσματικό του σουτ, ο Ronny Turiaf αποκτήθηκε για να ξεκουράζει τον πληθωρικό JaVale McGee στη θέση του center και ο Jan Vesely θα ξεχωρίσει μεταξύ των τριών rookie (Selvin Mack - Chris Singleton οι άλλοι δυο).
Πλεονεκτήματα: Υπάρχει ταλέντο, νεανικός ενθουσιασμός και δίψα για να ξεκολλήσει η ομάδα από τα χειρότερα ρεκόρ κάθε χρονιάς. Ο Flip Saunders έχει έναν φέρελπι παίκτη σε κάθε θέση (Wall στον άσο, Crawford στο δυο, Vesely – Blatche στις θέσεις των forward και τον McGee στο κέντρο της ρακέτας) και βετεράνους (Roger Mason, Maurice Evans, Rashard Lewis) που θα κρατήσουν τις ισορροπίες.
Μειονεκτήματα: Δεν πρόκειται να διεκδικήσουν θέση στα play off και δεν έχουν κάποιο συγκεκριμένο κίνητρο πέρα από αυτό της βελτίωσης. Κατά τα άλλα, θα είναι μια από τις ενδιαφέρουσες περιπτώσεις που πρέπει να παρακολουθήσει κανείς, ειδικά σε αγώνες απέναντι σε επίσης νεανικές ομάδες όπως οι Clippers, οι Thunder και οι Timberwolves.
Atlanta Hawks
Τι έκαναν πέρυσι: Με ρεκόρ 44-38, δεν μπορεί να πει κανείς ότι έκαναν καλή regular season. Δεν εκμεταλλεύτηκαν την έδρα τους (24-17), όμως απέκλεισαν τους Magic στον πρώτο γύρο των play off και έσωσαν, εν μέρει, τη χρονιά.
Ο προπονητής: Larry Drew. Η πρώτη του σεζόν σαν head coach δεν ήταν ακριβώς όπως την περίμεναν οι παράγοντες των Hawks. Ο άλλοτε παίκτης της Scavolini διαδέχτηκε τον Mike Woodson για να δώσει κάτι νέο στα Γεράκια, αλλά δεν έδειξε κάτι ιδιαίτερο. Προφανώς έμαθε από την περσινή περίοδο και φέτος θα κριθεί με μεγαλύτερη αυστηρότητα.
Ο σταρ: Αν και δεν αξίζει το συμβόλαιο που υπέγραψε το καλοκαίρι του 2010 (119 εκατομμύρια ευρώ για έξι χρόνια!), ο Joe Johnson είναι ότι καλύτερο έχουν να επιδείξουν οι Hawks, με τους Al Horford - Josh Smith να ακολουθούν. Οι μέσοι όροι του βρίσκονται σε πτώση, ο χρόνος συμμετοχής του παρακολουθείται από το προπονητικό τιμ και μένει να δούμε αν η περσινή μέτρια σεζόν ήταν απλά μια κακή παρένθεση για τον 31χρονο σκόρερ.
Το κλειδί: Και όμως, ο Tracy McGrady μπορεί να αποδειχθεί το βαρόμετρο στη φετινή ομάδα της Atlanta, η οποία έχασε τον εξαιρετικό Jamal Crawford και χρειάζεται σκοράρισμα από τον πάγκο. Ο T-Mac, ένας από τους πιο ταλαντούχους σκόρερ που αγωνίστηκαν ποτέ στο ΝΒΑ, μοιάζει στα 32 του με βετεράνο, όμως έδειξε πέρυσι ότι μπορεί ακόμη να κάνει συγκεκριμένες δουλειές. Οι Pistons δεν του ταίριαζαν, όμως έμεινε μακριά από τραυματισμούς και είχε μέσο όρο οκτώ πόντους, 3,5 ριμπάουντ και ισάριθμες ασίστ.
Τα νέα πρόσωπα: Πέρα από τον McGrady, στην Atlanta κατέληξε ο Willie Green, ο Vladimir Radmanovic (κι όμως, βρίσκει ακόμη συμβόλαια στο ΝΒΑ), αλλά και ο Jannero Pargo.
Πλεονεκτήματα: Οι Hawks διαθέτουν μια από τις πιο δύσκολες έδρες του πρωταθλήματος, ο κόσμος στηρίζει την ομάδα, αλλά δεν βλέπουμε κάτι άλλο που μπορεί να χαρακτηριστεί όπλο αυτής της ομάδας.
Μειονεκτήματα: Η απειρία του προπονητή. Η απουσία πρωτοκλασάτων παικτών στις θέσεις 1-3 και η άρνηση των παραγόντων της ομάδας να φρεσκάρουν το ρόστερ μέσω ανταλλαγών.
Charlotte Bobcats
Τι έκαναν πέρυσι: Προέρχονται από μια μάλλον αναμενόμενη (για τα κυβικά τους) σεζόν, την οποία τελείωσαν με ρεκόρ 34 νικών και 48 ηττών. Φυσικά δεν μπήκαν στα play off.
Ο προπονητής: Paul Silas. Αντικατέστησα μεσούσης της περασμένης χρονιάς τον Larry Brown και κατάφερε να βελτιώσει την τραγική εικόνα που έδειχνε μέχρι εκείνη τη στιγμή η ομάδα της Charlotte. Οι παίκτες του τον λατρεύουν, το ίδιο και ο πρόεδρος Michael Jordan που τον διατηρεί στη θέση του head coach, βγάζοντας την ταμπέλα “προσωρινός” από το κεφάλι του. Στα 68 του χρόνια έχει να υπερηφανεύεται για τα τρία πρωταθλήματα που κατέκτησε σαν παίκτης των Celtics και των Sonics (1974, 1976, 1979).
Ο σταρ: Οσο θετικά κι αν θέλει να δει κανείς τους Bobcats, δύσκολα θα βρει λόγους για να παρακολουθήσει τους αγώνες τους. Εκτός αν θέλει να δει τον Kemba Walker σε δράση. Ο βραχύσωμος guard είναι ένας πραγματικός διάολος στο παρκέ, προέρχεται από εξαιρετικό κολλέγιο, το Connecticut και μπορεί να πρωταγωνιστήσει αν ο Silas καταφέρει να τον βάλει σε καλούπι.
Το κλειδί: Ξεκάθαρα, αυτός που μπορεί να αλλάξει τη ροή της ιστορίας για τους Bobcats, είναι ο πρόεδρός τους. Αν ο Michael Jordan κυνηγήσει έναν σταρ, τότε θα έχει η ομάδα του ελπίδες να αντιμετωπιστεί σαν αξιόλογος αντίπαλος. Διαφορετικά, θα συνεχίσει να κινείται μεταξύ φθοράς κι αφθαρσίας.
Τα νέα πρόσωπα: Ο Corey Maggette βρέθηκε στη Charlotte μέσω τριπλής ανταλλαγής, η οποία έγινε τη νύχτα του draft, με τους Kings και τους Bucks να συμμετέχουν σε αυτή. Η δεύτερη προσθήκη είναι ο Reggie Williams, ο οποίος αποχώρησε από τους Warriors, αλλά θα χάσει αρκετά ματς εξαιτίας ενός τραυματισμού που υπέστη στο διάστημα που αγωνιζόταν στην Κάχα Λαμποράλ.
Πλεονεκτήματα: Δεν υπάρχει πίεση για αποτελέσματα και ο Paul Silas είναι κοινά αποδεκτός. Καμία ήττα δεν μπορεί να πονέσει αυτή την μέτρια ομάδα.
Μειονεκτήματα: Από το 2004, όταν και μπήκαν στο ΝΒΑ μέσω του expansion draft, οι Bobcats δεν έχουν καταφέρει να συγκινήσουν. Μοιάζουν με ομάδα της D-League, δεν σπαταλούν χρήματα για να βελτιωθούν και αμφιβάλλουμε αν θα μπορούσαν να κερδίσουν τοπ ομάδα της Euroleague.
ΠΗΓΗ : nba.sport24.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου